www.pionierzy40pp.pl

Haken

Rower bersaglierów :

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

wojak33

czaderski pojazd:)

Krzyśku

Pierwsza kompania rowerzystów powstała w ramach 12-ego pułku Bersaglierów, a po dobrej ocenie ich zastosowania w czasie manewrów w 1899 r. kompanie rowerzystów od 1905 r. znalazły sie w każdym pułku.
Od 1907 r. była to 4 kompania, a od 1910 r. każdy pułk bersaglierów składał się z 4 kompanii, w tym jednej na rowerach. Do tego czasu używano rowerów cywilnych, potem doszło do złożenia zamówienia rowery o określonej przez wojsko specyfikacji.

Udział jedenastu fabryk produkujących rowery został zmniejszony do czterech, po wstępnym badaniu. Wreszcie, po dłuższej ocenie, zwycięzcą okazał się z model Bianchi m. 1912. W pierwszej wojnie światowej bataliony rowerzystów oddziela się od innych, aby pełniej wykorzystać ich mobilność i zgrupowano w trój-batalionowy oddział. możliwości poruszania się; były na ogół grupy trzech batalionów. Około połowy z 1917 powstała kompania sześciu ciężkich karabinów maszynowych na rowerach na batalionu, na rowerach specjalnie zmodyfikowanych w 1914 roku do transportu - Fiat m.14. W 1918 dodano do nich sekcję lekkich karabinów maszynowych na kompanię.

Po wojnie zredukowano siły zbrojne w kompaniach pozostały po 2 bataliony, a w 1920 r. je rozwiązano. W 1923 r. w ramach reorganizacji armii utrzymano 12 pułków Bersaglierów, jednak w każdym było tylko po 6 rowerzystów. Od 1924 r. pozostałe 6 pułków zaopatrzono w całości w rowery. Celem tego zabiegu było utworzenie jednostek szybkiego reagowania, które mogły służyć wsparciem innym jednostkom w miejscach gdzie byłoby to potrzebne. Jednostki te nie posiadały broni ciężkiej.

Żołnierze poruszali się na rowerach z wybraną prędkością, mając na sobie tylko część oporządzenia. Po dotarciu na miejsce operacji porzucali rowery i przystępowali do działania. Reszta materiałów, części zapasowe, namioty przewożono ciężarówkami. W ten sposób Bersaglierzy tworzyli szybkie jednostki szturmowe w dywizjach piechoty w postaci 11, 6 i 3 pułku Bersaglierów oraz 1, 2 i 3 pułku, które już zaopatrywano w motocykle i samochody. Był to naturalny proces motoryzacji pułków piechoty, które następnie uzbrajano w broń przeciwpancerną i samochody opancerzone.[/code]

A oto etat pułku bersaglierów na 1930 r. (obowiązywał do wojny ze zmianami w zakresie środka transportu):

Dowództwo batalionu
Oficerowie 8
Podoficerowie 10
Żołnierze 128
Rowery dla oficerów 2
Rowery dla żołnierzy 61
Motocykle 12
Wózki - 3
Motory z koszem lub motocykle Guzzi z przyczepką/wózkiem 12
Samochody osobowe - 12
samochody ciężarowe - 1

3 kompanie Bersaglierów
Oficerowie 15
Podoficerowie 21
Żołnierze 594
Rowery dla oficerów 15
Rowery dla żołnierzy 606
Ciężkie karabiny maszynowe Breda m.30 27

Kompania karabinów maszynowych
Oficerowie 6
Podoficerowie 10
Żołnierze 189
Rowery dla oficerów 5
Rowery dla żołnierzy 196 (w tym 48 mod. 1924 do przewozu karabinów maszynowych)
ciężkie karabiny maszynowe Fiat m.14 a potem m.35 12

Według instrukcji z 1939 r., podstawową jednostką jednostek wyposażonych w rowery był zespół składający się z: 1 zwiadowcy (czołowego), 1 żołnierza z bronią maszynową, 1 strzelca wyborowego, 4 amunicyjnych i 8 strzelców. Silnik zmienił przydział środków, ale w zasadzie nie organizację, na przykład w podręczniku z 1933 r. przypisano 12 motocykli trójkołowych do transportu 12 ciężkich karabinów maszynowych, podczas gdy w instrukcji z 1939 r. jeszcze przypisywano rowery do przewozu karabinów Fiat m.35 .
Armia włoska nie miała wystarczających środków na całkowita motoryzację armii, ale przewidywano przewóz karabinów maszynowych w miarę możności na ciężarówkach i motocyklach. Najszybciej żołnierze przesiedli się z rowerów na motory i auta podczas kampanii w Grecji, gdzie górskie ukształtowanie terenu czyniło rowery mało przydatnymi.

Podczas pierwszej inwazji na Albanię z 12 batalionów Bersaglierów, aż 9 było na rowerach, 1 na motocyklach, 1 na samochodach i 1 mieszany. Podczas "interwencji" w Jugosławii w marcu 1941 r. 31 korpus pancerny Littorio, także zawierał pułk bersaglierów, a w nim 2 bataliony na samochodach, jeden na rowerach oraz kompanie motocyklową, a także XXII batalion (4 kompanie na motocyklach). W Jugosławii operował również 3 pułk Bersaglierów, który w dokumencie z 1 czerwca 1941 r. liczył 2891 ludzi oraz 2369 rowerów oprócz innych środków przewozu.
Miesiąc później, przed skierowaniem tego pułku na front wschodni, w dokumencie z 6 lipca 1941 r. wskazywano, że pułk składa się z trzech batalionów XVIII, XX i XXV. Ten ostatni na rowerach, które miano wymieniać na park samochodowy, w miarę dostępności aut. Z rowerów na samochody i motory poszczególne pułki przechodziły stopniowy w czasie wojny. Na filmach z inwazji na Francję czy z okresu lądowania aliantów w Tunezji nadal widać kolarzy.

Dobra jutro o samych rowerach....

Krzyśku

Jak napisałem wyżej kontrakt na dostawę rowerów wygrała firma Bianchi i dostarczała REI rower m.1912 z czasem modernizowany.
Rower miał składaną ramę, ważył 14 kg. Miał klamry i pasy do noszenia go na plecach. Rozmiar kół został zmniejszony w celu wygodniejszego przenoszenia. Zastosowano też specjalne opony bardziej odporne na przebicie. Rower wyposażono, tak jak współczesne rowery górskie, w dwa amortyzatory z przodu i jeden z tyłu, które rekompensowały również sztywność opon. Mechanizm hamulca przedniego (zapewne linki) umieszczony był wewnątrz ramy, tak aby nie utrudniał przewożenia na rowerze ładunku. W rowerze zastosowano stałą przekładnię łańcuchową.

W trakcie reorganizacji armii po 1923 r. zamawiano nowe modele rowerów w tym m.1924 a następnie ostateczny model m.1925. W praktyce opierał się na modelu 1912 z kilkoma zmianami, takimi jak piastę tylnego widelca wymieniono na stalową i .... (o ile dobrze rozumiem) zmieniono hamulec z opartego na czymś w rodzaju koła zębatego na hamulec szczękowy składający sie z zacisków po obu stronach koła. Następnie opracowano rower m.1934 zaopatrzony w błotniki, podwójną przekładnię i inny rodzaj pedałów.
Obydwa modele były w użyciu do końca wojny, choć systematycznie zastępowano je motocyklami i ciężarówkami.

Wyposażenie roweru według instrukcji z 1939 r. składało się z:
a)skórzanych szelek do przenoszenia roweru
b)karabinka m.91 TS z pokrowcem
c) "trójkątnego" jakby plecaka dopinanego wewnątrz ramy
d) pokrowca na płaszcz mocowanego na bagażniku
e) menażki w pokrowcu również mocowanej na bagażniku
f) łopatki piechoty (lub małego "oskarda" typu austriackiego) do okopywania się
g) płachty namiotowej ze stelażem (3 metalowe drążki + drewniane śledzie)
Narzędzi do okopywania się bylo 9 typów i umieszczano je pionowo przy tylnim kole.
[img]
[link widoczny dla zalogowanych]

Płachę namiotową wożono w razie potrzeby. Tornister, torbę na maskę gazową i manierkę zwykle mocowano na kierownicy.
Rower do przewozu lekkiego karabinu maszynowego Breda m.30 byl podobny zwykłego, z tym, że nie posiadał uchwytów do karabinka, zawartość bagażnika (patrz wyżej) przewożono przed kierownicą. Sam karabin zdaje się bez lufy był przewożony w pokrowcu brezentowym troczonym do ramy, natomiast lufę przewożono w skórzanej, cylindrycznej tubie na kierownicy.

W drużynie kolarzy był też rower amunicyjny, w którym przewożono amunicję do rkm-u. W odpowiednim "bagażniku" na kierownicy przewożono amunicję - 8 ładowników oraz części zamienne i narzędzia do Bredy m.30. W "bagażniku" mocowanym nad ramą powyżej "trójkątnego" plecaka przewożono dodatkową lufę oraz 10 ładowników z amunicją.

Autor materiału nie znalazł dowodów na wykorzystanie roweru do przewozu ciężkiego karabinu maszynowego Fiat m.14 lub m.35 w ostatniej wojnie.

Oficer rowerowy był podobny do tego z wojsk koła sprzęgła, Reflektor, tylny hamulec też w drutu stalowego, błotniki, dzwonek z przodu i torby narzędziowe portasciabola pod siedzeniem.
Nie znaleźliśmy dowodów na wykorzystanie roweru przynosi ciężki karabin maszynowy Fiat '14 lub '35 w ostatniej wojnie.

Bersaglierzy jeździli na rowerach w swoich fezach, a w czasie działań wojennych w hełmach. Nie noszono szelek, a jedynie sam pas z ładownicą. Zamiast płaszczy używano peleryn (mantello). Ponadto używano skórzanych sztylpów zapinanych na paski i klamerki. Od 1940 r. zaczęto wydawać rowerzystom nowy rodzaj kurtki-wiatrówki z charakterstycznymi paskami z przodu (do podtrzymywania pasa z ładownicą - skoro nie było szelek) oraz wiązaniami po bokach. Kolarzy byli uzbrojeni w karabinek m.91 TS (Truppe Speciali), a także rkm Breda m.30, który noszono na zmianę, a do tego 7 specjalnych ładownic na zapasową amunicję i oliwiarkę.