www.pionierzy40pp.pl

Szpicber

W styczniu 1920 r. powstał wiersz napisany przez OR-OTa – Artura Oppmana pt. „Krzyż Virtuti”:

Czarno-niebieska wstążka,
A przy niej srebrny krzyż:
Virtuti Militari.
Co znaczy to ? – Czy wiesz?

Znaczy żołnierskiej cnocie,
Szlachetni o niej śnią,
A zdobyć ten krzyż można
Pogardą śmierci, krwią.

Kto w boju mężnie staje,
Idąc na armat spiż,
Temu Ojczyzna daje
Żołnierskiej cnoty krzyż.

Chorągwie i sztandary
Zwycięsko szumią w krąg,
A on ów dar nad dary
Z Ojczyzny bierze rąk.

Szanuj tę pierś, na której
Błyszczy ten święty znak
I proś w pacierzu Boga
Byś się zasłużył tak.

By wódz na polu chwały
Na pierś ci przypiął go
Virtuti krzyż, zdobyty
Pogardą śmierci, krwią.

Szpicber

Znalazłem kolejny ciekawy wiersz choć już zupełnie odmienny w swojej wymowie napisany w Londynie przez Mariana Hemara;

"A dzisiaj, ta ciżba moskiewskich zaprzańców,
A dzisiaj te same psubraty,
Z butami się pchają na groby powstańców
I wieńce im niosą i kwiaty.

Dziś oni te groby chcą wziąć w swą arendę
I ukraść im honor tej chwili
I zwołać umarłych pod swoją komendę,
Gdy żywych już sami dobili.

Ach, precz stąd radzieccy kamraci!
Ach, precz stąd zdradzieccy psubraci!
Czekaliście wtedy, i dziś poczekajcie.
Nie bójcie się. Bóg wam zapłaci."

hubal600

Pierwszy raz czytam ten wiersz gdzie go namierzyłeś ?

Szpicber

Wiesz to ciekawa historia ze znalezieniem tego wiersza. W związku z ubiegłorocznymi burzliwymi obchodami rocznicy Powstania Warszawskiego poszukałem sobie informacji o gen. Ściborze-Rylskim (nota bene w związku ze swoją przeszłością nie wiem czy polegli powstańcy chcieliby aby ich reprezentował). I właśnie ktoś z forumowiczów wypowiadając się na jego temat ten wiersz zamieścił.

Szpicber

A to kolejny ciekawy wiersz dotyczący Lwowa;

KS. BISKUP BANDURSKI

POLEGŁYCH ZEW

"Dla Ciebie, Polsko, trud i czyny moje
I ran ofiarny zlew,
Przyszłych pokoleń dla Ciebie przeboje!"
Tak brzmi poległych zew!

Od sennych mogił powiew życia płynie
Nad bohaterski gród;
W dal łez krainy wzniosłe hasło płynie,
Walecznych wskrzesza ród.

Z powiewnym tchnieniem Męczenników głosy
Testament głoszą krwi,
Gdy cześć wzbudzają całopalne stosy,
W nich moc Zmartwychwstań tkwi.

Oni wzniecili skry Ducha w narodzie,
Krwią uświęcili broń,
I w niewstrzymanym szeregów pochodzie
Wroga skruszyli dłoń.

- "Ziemi Czerwieńskiej nie damy nikomu,
- "Lwów musi naszym być!
- "I założymy twierdzę w każdym domu,
- "W redutach będziem żyć!"

Oni wołali: Wzwyż! Nie gaście Ducha!
Błędne urojeń sny!"
I zatętniła bojem ziemia głucha,
Krew zabarwiła mgły.

Potęga słowa,
wytrwaniem oręża
Chwały wzniecili cud,
Bo Duchów męstwo wroga moc zwycięża,
Zwyciężył polski lud!...

I złotokręgi zdobyli wieczności
Szlakiem zwycięskich dróg
I tam odeszli, skąd losy przyszłości
Narodom kreśli Bóg!

I ślą z tych wyżyn w ojczyste przestrzenie
Ten tryumfalny zew:
"Dla Ciebie, Polsko, czyny, trud, istnienie
I krwi ofiarnej zlew!"

My, którzy siejbę krwi Waszej zbieramy,
Dziś przysięgamy Wam:
Że ziemi naszej wrogom nie damy,
W czym Bóg wspomoże Sam!

I że będziemy w bratniej miłości
Niezłomnie zawsze trwać,
A pokoleniom Wolnej Przyszłości
W dal jasne drogi słać!

Wtedy, w królestwie serc dobrej woli,
- Przyzna to cały świat -
Zaświta spokój, praca na roli,
Cnót narodowych kwiat!

(Obrońcom Lwowa - do książki pamiątkowej 1919).

Szpicber

Kolejny wiersz związany ze Lwowem. Został wygłoszony przy poświęceniu płyty nieznanego żołnierza na cmentarzu Orląt 02.11.1937.

JANINA KRÓLIŃSKA

NIEZNANY ŻOŁNIERZ POLSKI

Bądź nam dziś pochwalony
żołnierzu nieznany, szary -
Grają Ci wszystkie dzwony,
Szumią Ci wszystkie sztandary
I ludu wyległy miliony
Uczcić Twą śmierć i rany
Żołnierzu szary, nieznany...
Niech u Twej trumny naród stanie
W wielkim milczeniu... w ciszy.
A może wówczas -usłyszy
Husarskich skrzydeł granie
I wielki szum choragwiany...
Idą, rycerze-bohatery
Z pod Grunwaldu, Wiednia, Samosiery
Na Twoje powitanie,
żołnierzu wielki, nieznany...
A chociaż płyną za Tobą
Żałobne kwiaty i pienia,
I dzwonów pogrzebnych bicie -
Nie idziesz z czarną żałoba,
Lecz blask Cię opromienia!
Idziesz dostojnie i dumnie,
Bo Polski poczęło się życie
W tej trumnie.

Szpicber

Kolejny lwowski wiersz;

JADWIGA GAMSKA-ŁEMPICKA

DWA MIASTA

W mieście Umarłym, w zmierzch i rano
przywarowani w rząd u bram,
wartę pełnimy nieprzerwaną
za Miasto Żywe, dane - wam.

Ten szereg mogił, co w mgłach drzemie,
wtulony w drobne -palce traw,
to nasze - lwowskie - akademie -
To szereg naszych szkolnych ław!

Masz polski mundur dziś, kadecie?
W polskiej ci mowie rozkaz padl?
Jam za twój mundur - na bagnecie
pierś jak czerwony rozdarł szmat.

Czytasz, kolego, w starych kartach,
ważysz w swej myśli mądrość ksiąg?
Twa księga - jeszcze nie otwarta -
z moich zmiażdżonych padła rąk...

Patrzysz w zachwycie, na kolanach,
w swój twór, wstający w słońca skrach?
Jam za tę chwilę skonał w ranach,
a oczy moje zamknął -piach...

Grzmią pieśni wasze, huczy mowa,
tryska studencki, ukośny śmiech -
za nasze, w gardła wbite słowa!
Za naszą - w bruki wsiąkła krew.

Z grud mogił naszych wasze domy,
wasz wawrzyn - w naszych trumnach tkwi!
A pieczętuje wam dyplomy
rektorat nasz - sygnetem krwi.

W mieście Umarłym, w skwar i w chłody,
patrzący Bogu twarzą w twarz,
za żywe Miasto Polski młodej
pełnimy wieczną, hardą straż...

Szpicber

I wiersz poświęcony poległym w obronie Lwowa kobietom ;

STANISŁAW OBRZUD

"POGRZEB LEGIONISTKI"

Dwa koniki, wóz chłopski, a na nim trumienka
z jasnych tarcic sosnowych, toporem ciosana,
wianuszkiem polnych kwiatów ubogo ubrana -
Tak się w podróż ostatnią wybrała panienka!
Za trumną ani matka mdleje zapłakana,
ani ojciec mężnie idzie, choć mu serce pęka,
ni brat, ni narzeczony... nikt!... tylko broń szczęka,
którą rota kobieca niesie zadumana.
I tylko lwowskie słońce na wieko tej trumny
swoje łzy promieniste z pod stóp Bożych roni,
tylko wiatr, jak pies, za tym wozem goni
i skomleniem objawia swój ból bezrozumny.
...Dwa koniki, wóz chłopski, a nim trumienka,
Tak się w podróż ostatnią, wybrała panienka.